Skip to content
CRPS over het hele lichaam
Gedichten

Soms moet je sterk zijn

Gepubliceerd -Updated

Soms moet je sterk zijn
omdat je het liefst op wilt geven
Want er is niet meer een medicijn

Het jaar van gevecht
is dan te veel
Ondanks dat ik mijn grens heb verlegd

Een ander gevecht komt vast weer te boven
ik krijg vast weer kracht
Door te geloven

Door te geloven
in mij zelf
Want ooit kwam ik dit eerder te boven

Ook al zie ik het nu niet in
ik krijg weer de kracht
van binnen in.

 

 

Related posts:

CRPSCarpe Diem met CRPS Against all odds we still hopeHoe CRPS begon Default ThumbnailInterne morfinepomp Default ThumbnailCRPS Complex Regionaal Pijn Syndroom

AUTEUR

Carpe diem
In 1992 gleed ik simpelweg uit, en zakte ik door mijn knie, waarna achteraf bleek dat de knieschijf uit de kom was geweest. Eerst werd er een brace om mijn knie gedaan, zodat de knieschijf in de kom zou worden gehouden. Hiernaast kreeg ik fysiotherapie. Maar mijn knieschijf bleef geregeld uit de kom gaan, waardoor ik een erg pijnlijke en dikke knie bleef houden. In 1993 besloot de orthopeed dat hij de knieschijf vast wilde zetten d.m.v. een operatie. Hierna kreeg ik 6 weken lang een spalk gips. Maar i.p.v. beter ging het alleen maar slechter. Elke keer wanneer we weer meer gingen belasten, zette de zwelling om de knie enorm op. De orthopeed dacht dat door de krammen, welke nog in mijn knie zaten, de ontsteking en zwelling in stand bleef. Maar na een kijkoperatie bleek mijn bindvlies enorm verdikt te zijn, en kreeg ik de diagnose Posttraumatische dystrofie, welke later verspreidde over mijn gehele been. Na veel therapie, medicatie en revalidatie verspreidde de Dystrofie in 1998 naar alle vier ledematen. En later na een revalidatie in 2011 ontstond Ischias in beide zijden van mijn billen, maar wat eerst Ischias was veranderde later weer in CRPS. In 2015 stuurt zomaar ineens het zenuwstelsel mijn blaas spieren verkeerd aan, waardoor het 's nachts helemaal verkeerd gaat. Dit laatste vind ik heel erg, omdat nu je vrouwelijkheid wordt aangetast. En dan denk je alles te hebben gehad, maar anno 2015 ontstaat Gordelroos boven mijn oog in het gezicht, en kamp ik dagelijks met erge hoofdpijn. Nu anno 2018 is er niets meer aan te doen, en is de erge hoofdpijn er nog steeds. Door de lieve mensen om mij heen blijf ik toch dagelijks de genietmomenten zien, en voor hun probeer ik een positieve instelling te houden, wat mij aardig lukt. Het is wel letterlijk elke dag, elk uur, en elke minuut een gevecht, waardoor ik nu leef ik per dag. Daarom heb ik mijn website ook de naam Carpe diem gegeven, wat letterlijk betekend, pluk de dag!

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CAPTCHA

*

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.