Wat CRPS zo moeilijk maakt én wat CRPS wat makkelijker maakt

Wat CRPS zo moeilijk maakt én wat CRPS wat makkelijker maakt ♥

Wat CRPS zo moeilijk maakt,
is de pijn die je niet kwijt raakt
Sinds 1992, met ups en downs toch meer uitbreiding qua pijn,
het ene moment al mijn ledematen gloeiend heet en het volgende moment dat ze ijskoud zijn

Wat CRPS zo moeilijk maakt,
zijn de gevolgen die je raakt
Niet meer ‘gewoon’ rennen, sporten, lopen en zo meer,
‘denk aan je grenzen’ en ‘er een beetje over heen’ hoor je elke keer

Wat CRPS zo moeilijk maakt,
is een opmerking die je raakt
Zo jong nog en zo veel pijn’,
dit zal toch onvoorstelbaar zijn?

Wat CRPS zo moeilijk maakt,
is dat mensen het niet lijken te snappen, dat is wat je raakt
Zo veel pijn door één aanraking, dit kan toch niet zo zijn?,
ja lieve mensen, dit is zenuwpijn

Wat CRPS zo moeilijk maakt,
is niet meer even dit of dat, dit is wat je enorm raakt
En als je wel een keer je grens verlegt?,
‘Goh goed dat je dit weer kunt’, word er dan gezegd.

Wat CRPS zo moeilijk maakt,
is dat je dagen daarna brak bent, dit is wat je soms raakt
Maar het uitje was de moeite meer dan waard dit kan ik je wel zeggen,
het genietmoment daarna was het waard om mijn grenzen te verleggen.

Wat CRPS wat makkelijker maakt,
is het contact die je raakt
Zo maar uit het niets,
krijg je hulp van iemand of zo iets

Wat CRPS wat makkelijker maakt,
zijn de lieve mensen om je heen wat je raakt
Die je weer op kunnen beuren,
die om niets met je lachen wat je doet op fleuren

Wat CRPS wat makkelijker maakt,
zijn de vrienden die je raakt
Ze laten je problemen vergeten,
en weer genieten van het leven

Deze mensen brengen soms de CRPS een beetje op de achtergrond,
en juist dit maakt het leven de moeite waard op elk front!

Ook met CRPS is je leven veel waard
met toch heel wat geluk voor jou bewaard
Met deze diagnose is je leven echt niet uit,
zolang je op lieve mensen, goede vrienden en contacten stuit

Dus bedankt voor wie je bent en wat je doet!
Je weet wel wie ik bedoel, want JIJ doet mij goed ♥