Deze spreuk en afbeelding Love Is The Only Thing That Keeps me Going heb ik zelf gemaakt en ontworpen. Ik ben er best trots op!
CRPS Gedichten
45 posts
Jij en ik en ik en do
niet zo zo
Mar echt een duo
Do en ik
Altied samen
En wy begriepe elkoar nei ien blik
Yin en Yang
ien balans, elkoar steunend
Ien foar en ien achterûtgang
Mien of dien steun
as ’t foar of tsjin soe sitte
De melodie, een mooie deun
Wot we elkoar don hjerre litte
Mei dei ha ik faaks wille
Om de stomste dingen
En ik hoop dot wy dit nog lang dwaan sille
Won’t do bist mien yang
en ik dien ying
Mei wie ik nog hiel lang
leafdefol tegeare bin
Related posts:
Ik zie terug in de tijd
Terug naar alles wat gebeurd is
Genietmomenten maar ook strijd
Elke bladzijde van het jaar een ander gezicht
Niet een dag gelijk
Toch het is maar net hoe je het belicht
Ik koos er voorheen dan ook voor
Om te genieten van de kleine momenten
Hierdoor kon ik door
De pijn in alle ledematen
Kon ik toen nog aanvaarden
Ook al was dit al erg veel, dit daargelaten
Sinds de hoofdpijn is het een ander leven
Zijn de dagen lang
En is het moeilijk alles te geven
Want hoe moet ik alles geven
Met hoofdpijn elke dag
Dit is toch een moeilijk leven
Niet te doen, een bliksemslag
Related posts:
Hoe verder te gaan
Op Facebook vond ik dit mooie Friese gedicht, geschreven door Jan van der Meer. Een gedicht welke zeker de laatste weken echt bij mij past. Want ook al ben ik natuurlijk nog niet over dit nare bericht heen, het zijn wel de mensen om mij heen welke mij de kracht geven om door te gaan. En precies dit verteld dit mooie onderstaande gedicht.
Yn dyn hert dêr sit in krêft
Wanneer de hoop is verloren
Wat is er dan nog wel?
Iets waar je bijna mee bent geboren
Alles is in een gesprek verdwenen, in een tel.
Zonder hoop is er geen leven
Zonder hoop geen gevecht
Zonder hoop begin ik te beven
Zonder hoop is alles gezegd
Hoe moet ik nu nog verder gaan?
Verder zonder gevecht
Hoe moet ik in het leven staan,
Wanneer alles is gezegd.
Geschreven door Carpe diem
Related posts:
Soms moet je sterk zijn
omdat je het liefst op wilt geven
Want er is niet meer een medicijn
Het jaar van gevecht
is dan te veel
Ondanks dat ik mijn grens heb verlegd
Een ander gevecht komt vast weer te boven
ik krijg vast weer kracht
Door te geloven
Door te geloven
in mij zelf
Want ooit kwam ik dit eerder te boven
Ook al zie ik het nu niet in
ik krijg weer de kracht
van binnen in.
Related posts:
Een val in het najaar, een operatie in het voorjaar,
de pijn, het begon zo vreemd en in eens was het daar
Erge pijn, warm, gloeiend heet,
moeilijk te omschrijven, niemand die het weet.
Knellend, het gevoel of knapt mijn been uit elkaar,
niet een arts begrijpt me, zo’n gevoel, zo onbereikbaar!
Toch door gaan, vooral doorgaan,
ook al kan ik de pijn niet meer uitstaan.
Hopen dat de pijn over gaat, vooral blijven hopen,
en dan eindelijk na 2 jaar gaan de ogen van de arts open.
De diagnose Posttraumatische dystrofie word gesteld,
dan begint het gevecht pas echt word mij door de arts verteld.
Een infuus met morfine, elke dag fysio, en zo ga ik maar door,
tot ik weer echt ga belasten, en weer van de Dystrofie verloor.
Weer opstaan, nu medicatie, blokkades, dit moet het zijn,
maar zo dacht niet de intens diepe pijn.
Een revalidatie van 10 weken, kijk het lukt mij wel,
eerst vooruitgang, maar later een boze droom, een hel.
Want de intens diepe pijn kroop omhoog,
“nee je moet doorgaan”, maar de uitkomst was niet wat er om loog.
Begin 1998 kreeg ik over heel mijn lichaam intens diepe pijn,
als of het een boze droom zou zijn.
Daarna nog jaren moeten vechten voor de echte diagnose kwam,
in 2002 de harde woorden: CRPS over je hele lichaam, BAM!
Nu niet denken dat ik ophield, nee ik ging door,
want elke nieuwe therapie daar ga je voor.
Het kost bergen energie, ja dat wel,
en soms bij tijden is het een hel!
Maar samen met de mensen om je heen ga je er voor,
elk klein stapje, bergen en dalen, je moet door.
Zo leer je ook te genieten van de kleine dingen in het leven,
voor anderen gewoon, voor ons een genietmoment, voor even.
Want echt CRPS is grillig, en gaat voor sommige patiënten door,
daarom zeg ik tegen jou, Carpe Diem en ga er voor!
Herken je deze klachten?
dan zou ik niet langer wachten.
Ook al lijkt het iets aparts,
kom voor je zelf op, en ga naar je huisarts!
Blijf zeker niet langer in ongewis,
Want hoe sneller je er bij bent, hoe beter dat het is!
Soms moet je sterk zijn
wanneer je het liefst op wilt geven
Omdat je het niet ziet zittten om zo te leven
Een jaar van gevecht
was al te veel
Lichamelijk, geestelijk, en emotioneel
Mijn gevecht komt vast weer boven
want ik krijg weer kracht
Door te geloven
Door te geloven
in mij zelf
Want ooit kwam ik eerder dit te boven
Ook al zie ik het nu niet in
ik krijg vast weer de kracht
van binnen in
De kracht vindt ik terug om mij heen
en ga ik door het diepe dal
En vindt het terug bij jou in het heelal ♥
Marco Borsato – Kleine oneindigheid ♥